فدای اون گل که یه روز،یکی میخوادبده دستت
فدای اون دویدنات وقتی میگیره نفست
فدای ذوق موندنت فدای درد رفتنت
فدای دوس نداشتنات حتی فدای روندنت
فدای کوچه هایی که میگذری از کنارشون
فدای عکسات که همیشه دارم به یادگارشون
دنیا بهونس عزیزم،فدای عکستو خودت
منو ببخش اگه نشد بازم بیام تولدت.
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
آرشیو
آمار سایت
کدهای اختصاصی