توی خونه ی ما فقط من و آبجیم روزه میگیریم. مامان و بابام که مریضن، داداشم و زنداداشم هم که به خاطر کارشون نمیتونن روزه بگیرن (البته بین خودمون بمونه، میپیچونن)؛ حالا قسمت تراژدیش اینجاس که هر کی توی فامیل افطاری میگیره این 4 نفر رو به عنوان بزرگترای خانواده دعوت میکنه. اینا هم خیلی شیک! اصلا به روی خودشون نمیارن و پا میشن میرن. یه تعارف هم نمیزنن که شما روزه دارین، بیاین شما برین!
من و آبجیمم خیلی غریبانه توی خونه افطار میکنیم!!!!
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
آرشیو
آمار سایت
کدهای اختصاصی