شیخ اجل سعدی علیه الرحمه :
اي زلف تو هر خمي كمندي
چشمت به كرشمه چشم بندي
با پيچ و شكنج زلف مشكي
در ظلمت شب مرا ببندي
اي سرمه ديده خاك پايت
وي از ره ما رميده چندي
اي تلخ زبا ن شهد گفتار
هر كلمه به كلمه پاره قندي
از چشم خمار نيمه بازت
دارم گله ها هزار و اندي
صد گريه ببارم از دو ديده
صد بار به گريه ام بخندي
در كنج غمت غنوده آرام
قلبم كه به دامها فكندي
اي غمزه فروش گرم بازار
مفلس چو مرا نمي پسندي
از عشق رسد به من به جز عشق
سهمت همه باد سر بلندي
اولین حکایت گلستان سعدی از باب اول