اشعاراستادشهریار

(١)
حیدربابا ، ایلدیریملار شاخاندا
سئللر ، سولار ، شاققیلدییوب آخاندا
قیزلار اوْنا صف باغلییوب باخاندا
سلام اولسون شوْکتوْزه ، ائلوْزه !
منیم دا بیر آدیم گلسین دیلوْزه
ترجمه1
حیدر بابا زمانی که آسمان می غرد
سیل ها جاری شده و آب ها روان می گردند
وقتی که دختر ها صف بسته و به تماشای آن مینشینند
سلام بر منزلتت و مردمانت
اسم من هم گاهی بر زبانتان بیاید

(٢)
حیدربابا ، کهلیک لروْن اوچاندا
کوْل دیبینَّن دوْشان قالخوب ، قاچاندا
باخچالارون چیچکلنوْب ، آچاندا
بیزدن ده بیر موْمکوْن اوْلسا یاد ائله
آچیلمیان اوْرکلرى شاد ائله

2
حیدر بابا زمانی که کبک هایت شروع به پرواز می کنند
از زیر بوته خرگوش پا به فرار بگذارد
در باغچه هایت گل ها شکفته می شوند و باز میشوند
اگر ممکن باشد از ما هم یاد کن
دل های غم گرفته را شاد کن
(٣)
بایرام یئلى چارداخلارى ییخاندا
نوْروز گوْلى ، قارچیچکى ، چیخاندا
آغ بولوتلار کؤینکلرین سیخاندا
بیزدن ده بیر یاد ائلییه ن ساغ اوْلسون
دردلریمیز قوْى دیّکلسین ، داغ اوْلسون

3
زمانی که باد نوبهار هسته ها را به زمین می افکند
و گل های نوروزی و گل های برفی(قار چیچکی) در آیند
زمانی که ابر ها لباس خود را می فشارند
هر کس از ما یاد می کند پاینده باشد
بگذار درد هایمان انباشته و کوه شود
(٤)
حیدربابا ، گوْن دالووى داغلاسین !
اوْزوْن گوْلسوْن ، بولاخلارون آغلاسین !
اوشاخلارون بیر دسته گوْل باغلاسین !
یئل گلنده ، وئر گتیرسین بویانا
بلکه منیم یاتمیش بختیم اوْیانا


4
حیدر بابا خورشید بشتت را داغ کند
خندان باشی و چشمه هایت گریه کنند
بچه هایت دستهگل درست کنند
بگذار تا باد به سمت من آید
شاید بخت بسته شده ام باز شود

 (٥)
حیدربابا ،‌ سنوْن اوْزوْن آغ اوْلسون !
دؤرت بیر یانون بولاغ اوْلسون باغ اوْلسون !
بیزدن سوْرا سنوْن باشون ساغ اوْلسون !
دوْنیا قضوْ-قدر ، اؤلوْم-ایتیمدى
دوْنیا بوْیى اوْغولسوزدى ، یئتیمدى

5
حیدر بابا الهی همیشه رو سفید باشی
چهار گوشه ات چشمه و باغ باشد
بعد از ما سرت سلامت باشد
دنیا پر از قضا وقدر و مرگ و میر است
دنیا پر از دست دادن فرزند یا یتیمی است
(٦)
حیدربابا ، یوْلوم سنَّن کج اوْلدى
عؤمروْم کئچدى ، گلممه دیم ، گئج اوْلدى
هئچ بیلمه دیم گؤزللروْن نئج اوْلدى
بیلمزیدیم دؤنگه لر وار ،‌ دؤنوْم وار
ایتگین لیک وار ، آیریلیق وار ، اوْلوْم وار
6
حیدر بابا راهم از تو کج افتاد
پیر شدم و نتوانستم بیایم_ افسوس که دیر شد
ندانستم زیبایی هایت کجا رفت
ندانستم که راه دنیا این همه پیچ و خم دارد
ندانستم که هجران هست_ جدایی هست_ مرگ هست
(٧)                                                                         
حیدربابا ، ایگیت اَمَک ایتیرمز
عؤموْر کئچر ، افسوس بَرَه بیتیرمز
نامرد اوْلان عؤمرى باشا یئتیرمز
بیزد ، واللاه ، اونوتماریق سیزلرى
گؤرنمسک حلال ائدوْن بیزلرى
7
حیدر بابا جوانمرد هیچ موقع نمیمیرد
جای افسوس نیست که عمر گذشت
نامرد هیچ موقع عمر با عزت ندارد
ما ( به خدا قسم )شما را فراموش نمی کنیم
اگر شما را ندیدیم ما را حلال کنید
(٨)
حیدربابا ، میراژدر سَسلننده
کَند ایچینه سسدن - کوْیدن دوْشنده
عاشیق رستم سازین دیللندیرنده
یادوندادى نه هؤلَسَک قاچاردیم
قوشلار تکین قاناد آچیب اوچاردیم


8
حیدر بابا زمانی که میراژدر بانگ زند
به روستا شوری افکند
عاشق رستم سازش را به صدا در آورد
یادت هست از شور چگونه می دویدم ؟
مانند پرندگان بال هایم را باز کرده و پرواز می کردم؟
(٩)
شنگیل آوا یوردى ، عاشیق آلماسى
گاهدان گئدوب ، اوْردا قوْناق قالماسى
داش آتماسى ، آلما ،‌ هیوا سالماسى
قالیب شیرین یوخى کیمین یادیمدا
اثر قویوب روحومدا ، هر زادیمدا

9
در سرزمین شتگل آوا _ سیب عاشقان
گاهی به آنجا رفتن و ماندن در آنجا به عنوان مهمان
با سنگ میوه درختان سیب و بهِ را انداختن
مانند خواب شیرین به یاد دارم
بر روح و جانم اثر گذاشته است
(١٠)
حیدربابا ، قورى گؤلوْن قازلارى
گدیکلرین سازاخ چالان سازلارى
کَت کؤشنین پاییزلارى ، یازلارى
بیر سینما پرده سى دیر گؤزوْمده
تک اوْتوروب ، سئیر ائده رم اؤزوْمده

10
حیدر بابا ،غاز های منطقه قوری گول
در سینه چه ساز های سوزناکی داری
بهار و پاییز ِ گوشه ای از روستا
مانند پرده سینما روی چشم من است
تک و تنها نشسته و در خاطرات کودکی ام سیر میکنم

(١١)
حیدربابا ،‌ قره چمن جاداسى
چْووشلارین گَلَر سسى ، صداسى
کربلیا گئدنلرین قاداسى
دوْشسون بو آج یوْلسوزلارین گؤزوْنه
تمدّونون اویدوخ یالان سؤزوْنه
11
حیدر بابا جاده منطقه قره چمن
می آید صدا و بانگ چاوش هایت
قربان زائران کربلا بروم
بیفتد بر چشم این گدا صفتان
دروغ های تمدن بی چشم و رو
(١٢)
حیدربابا ، شیطان بیزى آزدیریب
محبتى اوْرکلردن قازدیریب
قره گوْنوْن سرنوشتین یازدیریب
سالیب خلقى بیر-بیرینن جانینا
باریشیغى بلشدیریب قانینا

12
حیدر بابا شیطان ما را از تو دور کرده است
محبت را از دل ها بیرون کرده است
سرنوشتی نگون بختانه نوشته است
مردم را به جان هم انداخته است
صلح را به خون خود بسته است
(١٣)
گؤز یاشینا باخان اوْلسا ، قان آخماز
انسان اوْلان بئلینه تاخماز
آمما حئییف کوْر توتدوغون بوراخماز
بهشتیمیز جهنّم اوْلماقدادیر !
ذى حجّه میز محرّم اوْلماقدادیر !
13
هرکس نظر به اشک کند شَر نمى کند
انسان هوس به بستن خنجر نمى کند
بس کوردل که حرف تو باور نمى کند
فردا یقین بهشت ، ‌جهنّم شود به ما
ذیحجّه ناگزیر ،‌ محرّم شود به ما
(١٤)
خزان یئلى یارپاخلارى تؤکنده
بولوت داغدان یئنیب ، کنده چؤکنده
شیخ الاسلام گؤزل سسین چکنده
نیسگیللى سؤز اوْرکلره دَیَردى
آغاشلار دا آللاها باش اَیَردى

14
زمان که باد خزان برگ هارا می ریزد
وقتی که ابر از کوه به روستا کوچ می کند
وقتی که شیخ الاسلام صدای زیبایش را میکشید
آ« حرف های زیبا به قلب ها اثر میکرد
درختان هم به خدا سجده میکردند

(١٥)
داشلى بولاخ داش-قومونان دوْلماسین !
باخچالارى سارالماسین ، سوْلماسین !
اوْردان کئچن آتلى سوسوز اولماسین !
دینه : بولاخ ، خیرون اوْلسون آخارسان
افقلره خُمار-خُمار باخارسان

15
چشمه سنگی با خاک و ریگ پر نشود !
باغچه هایت زرد و پژمرده نشود!
رهگذر تشنه از آنجا بر نگردد!
بگو:ای چشمه،خوش به حالت که روانی
بر افق ها نظاره گری